آزمون های سنجش بینایی برای کودکان

باید تاکید شود که کودک مبتلا به نقص بینایی خود نمی داند که قادر به دیدن صحيح و کامل اشیاء نیست، بنابراین وظیفهٔ ماست، که به عنوان پزشک یا معلم، این تشخیص را در مورد او بدهیم. در آزمایشات بیرونی، حتی بدون ابزاریا وسایل سنجش بینایی ، می توان اطلاعاتی دربارهٔ چشمان کودک به دست آورد.ما در مجله اینترنتی برفانک در مورد آزمون های سنجش بینایی برای کودکان بیشتر توضیح خواهیم داد.

لوچ چشمی را به سهولت می توان تشخیص داد (در ضمن در اوان کودکی، پی بردن به یک چشم لوچ، هنگامی که چشم دیگر سالم است، کار ساده ای خواهد بود). آب مروارید از طریق نگاه کردن به مردمک چشم، به خوبی قابل تشخیص است.

تقریباً همهٔ کودکانی که دارای نقص بینایی نسبتاً زیادتری هستند، نیستاگموس، یا لرزش کره و حرکات جهشی چشم دارند، همانند شخصی که از پنجره حرکت اتوبوس یا قطار را نظاره می کند.وقوع نیستاگموس، را در زمانی که نوزاد چشم به یک شی متحرک دارد می توان آزمایش کرد. برای نمونه، طبلی را با نواختن ضرباتی برروی آن به صدا در می آوریم اگر کودک بتواند ببیند، با تماشای آن، لرزش های نیستاگموس در چشمانش مشاهده می شود. پزشکان، بازتاب چشمک را مورد آزمون قرار می دهند و آن از این قرار است: نزدیک کردن شی به چشم، واکنش نسبت به نور (جمع شدن مردمک چشم) و واکنشهای دهلیزی (حرکات نوین چشم).

سنجش های دیگر برای بینایی

از یک حلقهٔ آویزان، و یا وسیلهٔ فلزی براق می توان جهت آزمون دنبال کردن چشم، استفاده کرد. این وسیله را بالای سر نوزاد که بر پشت خوابیده است قرار می دهیم، و به محض آن که چشم نوزاد به آن خورد، آهسته آن را نخست به یک طرف، با زاویهٔ ۹۰ درجه از تخت و سپس به طرف دیگر حرکت می دهیم، تا مشخص شود که چشمان کودک تا چه فاصله ای شی را دنبال می کند.

تا سه یا چهارماهگی، می توان یک مکعب یک سانتی و سپس یک قطعه کاغذ یک سانتی را در جلو کودک قرار داد، و به سهولت مشاهده کرد که آیا کودک می تواند ببیند یا نه او در ۵ ماهگی به طرف مکعب دست دراز می کند، و آن را می گیرد: تا ۱۰ ماهگی با انگشت نشانه به طرف قطعه کاغذ می رود، و با نوک انگشتان وسط و شصت کاغذ را بر می دارد.

در سن دوسالگی می توان تست استای کارشریدان را به کار برد:

به این ترتیب که یک سری اسباب بازی در اختیار کودک قرار می دهیم مانند ماشین، هواپیما و غیره، و از همان اسباب بازی ها در مقابل خود نیز می گذاریم. در فاصله ۳۰ پا، یکی از آن اسباب بازی ها را در دست می گیریم، و از کودک می خواهیم مشابه آن را در میان اسباب بازی های خود نشان دهد. بعدها از جدول اسنلن یا جدول تغییرات (مانند جدول مری شریدان) می توان استفاده کرد:

نتایج سنجش بینایی به صورت کسر نشان داده می شود. صورت کسر، فاصله کودک از جدول است (مثلاً ۲۰ پا) و مخرج کسر کوچک ترین خطی است که خوانده شده است (مثلاً خط ۵۰ پایی که کسری معادل بیست پنجاهم به دست می دهد). کودک سه ساله با بیست پنجاهم درجه بینائی یا کمتر، یا کودک 4 تا 5 سال با بینائی بیست چهلم یا کمتر را باید نزد متخصص فرستاد.

همین طور کودکانی را که براساس جدول استلن، بین دو چشم آنها ۲خط یا بیشتر اختلاف است و یا کودکان لوچ چشم را، باید به متخصص ارجاع داد. برای بینایی رنگها، سنجش بینایی ایزی ها را می توان استفاده کرد.

همراهان گرامی، برای خواندن مطالب بیشتر در مورد کودکان با مجله اینترنتی برفانک در بخش سلامت همراه باشید.