برفانک اخبار تغذیه و آشپزی سلامت سبک زندگی فناوری سقط جنین بیرون آوردن فرآورده های آبستنی پیش از آنکه جنین قابلیت زندگی در بیرون را داشته باشد سقط خوانده میشود. از نقطه نظر آکادمی هر جنینی که زیر پانصد گرم و کمتر از هفته بیستم بارداری از محیط رحم خارج گردد، سقط اطلاق میگردد. سقط جنین را میتوان در دو گروه کلی سقط های خودبخودی و عمدی تقسیم بندی نمود. بطور متوسط ۱۰ تا ۱۵ درصد حاملگی ها منجر به سقط خودبخودی که در اصطلاح عامیانه به بچه انداختن معروف است میگردد. این نوع سقط بیشتر بین ماههای دوم و چهارم اتفاق افتاده و احتمال آن بعد از هفته شانزدهم نادر است. ناهنجاریهای جنینی، بیماریهای عفونی و مزمن مادر، کمبودهای هورمونی، نارسایی گلوی زهدان، ناهنجاری مادرزادی زهدان و کمبود شدید غذایی از جمله عوامل سقط خودبخودی بشمار می روند. تعیین میزان شیوع سقط های عمدی مشکل تر از سقط های خودبخودی است زیرا اغلب زنان، سقط جنین را از نقطه نظر اجتماعی، اخلاقی، قانونی و یا ملاحظات دیگر انکار می کنند.کیفیت سقط عمدی در جوامع مختلف متفاوت بوده و بستگی تام به وضع قوانین موجود در این زمینه دارد.
انواع سقط جنین برحسب سیر بالینی
تهدید به سقط: خونروی مختصر توأم با درد یا بدون آن در اوایل آبستنی، تهدید به سقط خوانده میشود. خونروی مهبلی همواره بدون علت خاصی وجود دارد. درد ممکن است قبل یا بعد از خونروی وجود داشته باشد که معمولاً متناوب بوده و دال بر انقباضات رحمی است. در معاینه، گلوی زهدان بسته و بلند است و امکان ادامه آبستنی وجود دارد.
سقط قطعی: وقتی سوراخ گلوی زهدان باز شده باشد، سقط را قطعی میگویند. خونروی مهبلی، دردهای انقباضی همراه با نشانه های آبستنی از علایم این نوع سقط بشمار می روند. خونروی بتدریج شدیدتر میشود و گاه به میزان هشدار دهنده ای می رسد. درد قولنجی نیز با گذشت زمان شدیدتر می شود.
سقط اجتناب ناپذیر: به مواردی گفته میشود که کیسه آب پاره و یا تخم وارد گلوی زهدان شده باشد. نشانه های ان شبیه سقط قطعی است.
سقط ناقص: سقطهایی که محتویات زهدان کاملاً خارج نشود به سقط ناقص معروف است. جهت درمان، فرآورده های باقیمانده آبستنی را باید از زهدان خارج نمود زیرا تا زمانی که قسمتی از فرآوردههای آبستنی در زهدان باقی باشند، بیمار خونروی داشته و در معرض خطر عفونت است.
سقط کامل: خروج کامل محتویات زهدان را سقط کامل گویند. دراین نوع سقط تمام فرآوردههای آبستنی بطور کامل و دست نخورده خارج می شوند. سقط کامل به درمان نیاز ندارد.
سقط عفونی و فراموش شده چیست؟
سقط عفونی سقطی است که با عفونت همراه میباشد. این نوع سقط که اغلب ناشی از سقط جنایی بوده و یا در اثر باقیماندن فرآورده های آبستنی در سقط های ناقص روی می دهد از علل شایع مرگ و میر مادران باردار محسوب میشود. درمان سقط عفونی غالباً با تخلیه کامل زهدان از بقایای احتمالی فرآورده های آبستنی و تجویز آنتی بیوتیکهای مناسب انجام میگیرد.احتباس فرآورده های آبستنی پس از مرگ جنین را سقط فراموش شده میگویند. قبل از مرگ جنین علایمی شبیه تهدید به سقط یا سقط قطعی وجود دارد. پس از مرگ جنین علایم آبستنی از بین میرود، ترشحات خونی سرخ رنگ به ترشحات قهوهای رنگ تبدیل شده و ممکن است زن بطور دایم ترشحات قهوهای رنگ داشته باشد. زهدان دیگر رشد نمی کند و آزمونهای آبستنی ۳ هفته پس از مرگ جنین منفی می شوند. نشانه های دیگر آبستنی مانند تغییرات پستانها، تهوع و استفراغ نیز از بین می روند. اگر سقط فراموش شده خودبخود خارج نشد باید با سقط القایی آن را خارج کرد.
سقط های متوالی منجر به چه میشود؟
به گزارش مجله برفانک آنچه بیش از همه مورد قبول است وجود حداقل ۳ سقط متوالی بدون علت و بدون سابقه داشتن آبستنی ادامه یافته قبلی منجر به سقط های عادتی میشود. معمولاً بیمار اشکالی در باردار شدن ندارد ولی جنین قبل از اینکه قابل زنده ماندن در محیط خارج شود سقط می شود. کم کاری و یا پرکاری تیروئید، دیابت آشکار و یا پنهان و نفریت گئومرولی از عوامل شایع سقط عادتی محسوب می شوند. درمان سقط عادتی بستگی به علت آن دارد که پس از تشخیص، میتوان با انجام اقداماتی از قبیل فیبروم برداری، یکی کردن زهدان دو شاخ، ترمیم پارگی گلوی زهدان، درمان جراحی نارسایی گلوی زهدان، درمان بیمایهای تیروئید، دیابت و سیفیلیس، به مداوای بیماری پرداخت.
منبع:https://www.barfanak.com
